Quen ten cu, ten medo. Iso non é malo: é normal. Valente non é quen non ten medo, senón quen é capaz de enfrontar o seu propio medo.
Diso falan estes contos, cheos de música, de humor, de efectos especiais, de participación do público, baile, construción de instrumentos de refugallo e moito máis.
Historias que falan de pedras que se converten en xigantes, dun león e dunha elefanta no medio da noite na sabana africana, dunha nena que escoita por vez primeira a treboada… Historias que saen dunha vella maleta escondida no faiado nunha noite de inverno.